ԵՐԵՎԱՆ, 21 ՄԱՐՏԻ, ԱՐՄԵՆՊՐԵՍ: Հայաստանի գրողների միությունը Պոեզիայի միջազգային օրը՝ մարտի 21-ը, նշեց Պարույր Սևակին նվիրված միջոցառմամբ: Գրողի բանաստեղծությունները, նրա թարգմանությամբ հայտնի հեղինակների ստեղծագործությունները բեմից հնչեցրին միությանը կից  Սուրեն Քոչարյանի անվան պոեզիայի և ասմունքի թատրոնի դերասանները:

«Պարույր Սևակի պոեզիան հնչում է տարբեր բեմերից, նրան չեն մոռանում նաև հավաքույթների ժամանակ, սակայն Սևակի թարգմանություններին շատերը ծանոթ չեն: Սևակը ռուս, հունգար, վրաց և այլ ազգերի դասական և ժամանակակից գրողների գործեր է թարգմանել և շատ բարձր որակով է դա արել»,-«Արմենպրես»-ի հաղորդմամբ՝ ասաց միության նախագահ Էդվարդ Միլիտոնյանն ու հիշեց՝ Սևակը գրողների միության քարտուղար է եղել:

Միլիտոնյանը փոքր է եղել, երբ պարբերաբար այցելել է գրողների միություն և այնտեղ հանդիպել Սևակին, որը գրական երեկոներ է վարել:

Էդվարդ Միլիտոնյանի խոսքով՝ Եղիշե Չարենցից հետո գրական ասպարեզ մուտք գործեց մի սերունդ, որը պետք է շարունակեր Չարենցի պոետական շղթան: Այդ սերնդի ներկայացուցիչներից էր Պարույր Սևակը:

Դահլիճում ներկա էին գրողներ, ուսուցիչներ և աշակերտներ, որոնք հետաքրքրությամբ էին լսում Միլիտոնյանին և բարձր ծափահարություններով արձագանքում դերասանների ելույթներին, որոնք անկեղծ էին, արտիստիկ:

Սուրեն Քոչարյանի անվան պոեզիայի և ասմունքի թատրոնը երկու տարի առաջ ստեղծել է ՀՀ վաստակավոր արտիստ Սամվել Բաղինյանը: Թատրոնի կազմում են Գաբրիել Սունդուկյանի անվան ազգային ակադեմիական թատրոնի դերասանները՝ Ռուզաննա Հախնազարյանը, Արմեն Քուշկյանը, Դավիթ Գասպարյանը, պոլսահայ դերասան Արամ Կոստանյանը, Գրետա Մեջլումյանը: Նրանց էր միացել ասմունքող Գայանե Սամվելյանը:

«Մենք երկու տարվա ընթացքում անդրադարձել ենք հայ դասական քնարերգության մարգարիտներին՝ Նարեկացուց մինչև Համո Սահյան, Պարույր Սևակ, ժամանակակից պոեզիա: Ելույթները թատերայնացված, բեմականացված են, բայց առաջնայինը խոսքն է»,-ասաց Բաղինյանն ու հավելեց՝ դերասանները պոեզիայի լեզվով երկխոսություն են ծավալում թե՛ միմյանց, թե՛ հանդիսատեսի հետ:

Ռուզաննա Հախնազարյանի համար Պարույր Սևակը յուրահատուկ գրող է, մոտ է իր սրտին: «Չեմ սիրում «արտասանել» բառը, սիրում եմ «ասմունք» բառը, և ես անգամ չեմ փորձում շեշտեր օգտագործել ասմունքելիս, քանի որ Սևակն ինձ շատ հարազատ է: Դա նաև իմ ընկերների մոտ եմ նկատում»,-նշեց դերասանուհին ու շնորհակալություն հայտնեց Բաղինյանին՝ իրենց ջերմ, թատերական մթնոլորտում համախմբելու համար, որտեղ օդը լցված է պոեզիայով:

Դերասան Դավիթ Գասպարյանը դժվարանում է առանձնացնել Պարույր Սևակի բանաստեղծություններից որևէ մեկը, քանի որ Սևակին բազմաժանր, բազմագույն ձեռագիր, մտածողություն ունեցող հեղինակ է համարում: «Նա կարողանում է յուրաքանչյուր տարիքի, յուրաքանչյուր հոգեվիճակի մասին խոսել, սակայն այսօր սկսելու եմ նրա «Բարև» ստեղծագործությամբ, որն ինձ համար կյանքի կրեդո է, չափանիշ, թե  ինչպես պետք է ապրել, ինչպես սկսել ամեն օրն ու  ավարտել այն»,-շեշտեց դերասանը:

Գասպարյանի խոսքով՝ Սևակը յուրահատուկ ձևով ու ձեռագրով է խոսում թե՛ սիրո մասին, թե՛ կյանքի, թե՛ երազանքի: «Ուրախ եմ, որ մեր ազգի համար կարևորվել է Պոեզիայի միջազգային օրը, որովհետև իսկապես յուրաքանչյուր մարդ պետք է հասկանա, որ Աստծո  տված ամենակարևոր պարգևը խոսելու կարողությունն է: Հայ խոսքը, հայ միտքը պետք է հնչեն: Ինչքան էլ տեխնոլոգիաները զարգանան, խոսելու, լսելու կարիք միշտ կլինի»,-եզրափակեց դերասանը:

Պոեզիայի թատրոնն արդեն ավարտում է դասական պոեզիայի շրջանը: Մեկնարկել են  «Ժամանակակից հայ պոեզիայի ընտիր էջեր» շարք: Երեք պոետիկ ներկայացմամբ են հանդես գալու: Նրանց համոզմամբ՝ թյուր է այն պատկերացումը, թե ժամանակակից հայ պոեզիա չկա, քանի որ կան հիանալի բանաստեղծներ, ստեղծագործողներ, որոնք արժեքավոր գործեր են ստեղծում:

[gallery id= 67795]

Անժելա Համբարձումյան

Լուսանկարները՝ Հայկ Հարությունյանի